स्वातंत्र्यवीर सावरकरांचा कवचमंत्र
मार्सेलीसला बोटीवरून निसटण्याचा प्रयत्न केला, त्याचा सूड म्हणून आपला अमानुष छळ होणार या जाणीवेने अशा छळास पुरून ऊरेल अशा धैर्याचा पुरवठा करण्यासाठी कवचमंत्र म्हणून सावरकरांनी इ.स. १९१० साली समुद्रामार्गात असतांना रचलेली स्फूर्तीदायी कविता ………
अनादी मी अनंत मी अवध्य मी भला
मारील रिपु जगती असा, कवन जन्मला
अट्टहास करीत जगी धर्मधारणी
मृत्युसीच हात घालू मी घुसे रणी
अग्नी जाळी मजसी ना खड्ग छेडितो
भिउनि मला भ्याड मृत्यू पळत सुटतो
खुळाऱिपु तया स्वये
मृत्युच्याची भीतीने भिववू मजसी ये
लोटी हिंस्त्र सिंहांच्या पंजरी मला
नम्र दाससम छातील तो पदांगुला
कल्लोळी ज्वालांच्या फेकशी जरी
हटुनी भंवती रचिल शीत सुप्रभावली
आन तुझ्या तोफांना क्रूर सैन्य तें
यंत्र तंत्र शस्त्र अस्त्र आग ओकते
हलाहला त्रिनेत्र तो
मी तुम्हासी तैसाची गिळूनि जिरवितो
No comments:
Post a Comment