वादळला हा जीवनसागर अवसेची रात
पाण्यावर गडबडा लोळतो रुसलेला वात
परंतु अंधारात चकाके बघा बंदरात
स्तंभावरचा प्रकाश हिरवा तेजस्वी शांत
किरणांचा उघडून पिसारा देवदूत कोणी
काळोखावर खोदीत बसला तेजाची लेणी …………….
-( कुसुमाग्रज )
हि वाट दूर जाते खरी पण वाटेतल्या अडथळ्यांना सावरण्यासाठी लागणारा अनमोल ठेवा आठवणींतूनच शोधावा लागतो ना ! माझ्या आयुष्यातील माझ्या आठवणी ज्यांच्यातून मी शिकलो शिकत आहे आणि शिकणारहि आहे , मग ते काव्य असो वा लेख जे काही गवसलं ,आवडल आणि लिहील ते आज साठवू पाहतोय . जे काही चांगल वाटेल ते तुमचंच आहे ,अन चुका असतील तर त्या माझ्या आहेत. इच्छा ती एकच आहे, या शब्दसंग्रहाच्या सामिधांमधून मराठी मातेच्या या अथांग साहित्य मंदिरात कुसुमाग्रजांस अपेक्षित अंतराग्नी सतत प्रज्वलित राहावा …
No comments:
Post a Comment