समुद्राच्या किनाऱ्यावर फिरतांना
वाऱ्याशी मेळ जुळतो
फिरता फिरता वाऱ्यागत मग
स्वतःवरचा ताबा सुटतो ………
भिरभिरणाऱ्या पक्षांगत मग जाते ते उंच नभी
आकाशाच्या सिमांनाही मग
त्या दर्येचा स्पर्श होतो ……
स्पर्शातून मग त्या
अथांगतेला दृष्टी येते
फेसाळणाऱ्या लाटेवरती आरूढ होऊन मग ते
किनाऱ्याची चाहूल घेते
किनाऱ्यावर फिरतांना मग तो
पाऊलखुणा निर्माण करतो
वाटते त्याला कि या अथांगतेत
राहील अस्तित्व त्याचे
भिडणाऱ्या प्रत्येक लाटेगत मग त्याच्या
अस्तित्वाचा साचा पुसला जातो …….
खरंच समुद्र खूप महान आहे
तहान आपली लहान आहे …
पण एक विसरू नका
त्या अथांगतेला भेदणारा ,
एक सुर्य तुमच्यातही दडला आहे
ज्याच्या आगमनाने मग
हा दर्याही प्रकाशमान होणार आहे ….
आव्हान करा त्या सूर्याला ……….
तोच दाखवील तुम्हाला
तुमच्या जीवनाचा समुद्रकिनारा ….
- वेदांत
वाऱ्याशी मेळ जुळतो
फिरता फिरता वाऱ्यागत मग
स्वतःवरचा ताबा सुटतो ………
भिरभिरणाऱ्या पक्षांगत मग जाते ते उंच नभी
आकाशाच्या सिमांनाही मग
त्या दर्येचा स्पर्श होतो ……
स्पर्शातून मग त्या
अथांगतेला दृष्टी येते
फेसाळणाऱ्या लाटेवरती आरूढ होऊन मग ते
किनाऱ्याची चाहूल घेते
किनाऱ्यावर फिरतांना मग तो
पाऊलखुणा निर्माण करतो
वाटते त्याला कि या अथांगतेत
राहील अस्तित्व त्याचे
भिडणाऱ्या प्रत्येक लाटेगत मग त्याच्या
अस्तित्वाचा साचा पुसला जातो …….
खरंच समुद्र खूप महान आहे
तहान आपली लहान आहे …
पण एक विसरू नका
त्या अथांगतेला भेदणारा ,
एक सुर्य तुमच्यातही दडला आहे
ज्याच्या आगमनाने मग
हा दर्याही प्रकाशमान होणार आहे ….
आव्हान करा त्या सूर्याला ……….
तोच दाखवील तुम्हाला
तुमच्या जीवनाचा समुद्रकिनारा ….
- वेदांत
No comments:
Post a Comment